ATARI Pong

Założone w 1972r. przez trójkę przyjaciół Nolana Bushnella, Teda Dabneya i Larry'ego Bryana przedsiębiorstwo Atari rozpoczęła swój rozwój od prostej gry Pong, wzorującej się bezpośrednio na tenisie, i który stał się pierwszą grą tej firmy grą do użytku domowego. W odróżnieniu do Odyssey, gra była w kolorze, a oprócz tego była udźwiękowiona. Konsola produkowana była wiele razy w różnych wersjach, z wieloma dżojstikami dla kilku graczy, a także dla różnych odmian gier. Atari Pong stał się niezwykle popularny na świecie i został sprzedany w wielu milionach egzemplarzy.
W 1972 roku niewielu ludzi widziało z bliska komputer. Być może dlatego gra "Atari Pong" stała się taką sensacją. Grafika i pomysł były straszliwie prymitywne: przez ekran przebiegała pionowa biała linia, oddzielając od siebie dwie krótsze pionowe linie (rakietki). Gdy piłeczka uderzała w rakietkę, rozlegał się dźwięk "ping".
Prototyp publicznego automatu z tą grą został przetestowany we wrześniu 1972 w małym barze w Sunnyvale. Efekt przeszedł oczekiwania konstruktorów gry – automat błyskawicznie zapełniał się 25-centówkami. Wkrótce maszyny do gry w Pong zaczęły pojawiać się wszędzie i z niektórych można było uzyskać nawet 200 dolarów tygodniowo.
Do końca 1973 Bushnell i spółka sprzedali 2500 automatów, do końca 1974 – już 8000. Maszyny kosztowały 1200 dolarów, podczas gdy koszty wytworzenia mieściły się w granicach 300-400. Dzięki sukcesowi tego produktu Atari stało się ważnym konkurentem dla najważniejszych przedsiębiorstw produkujących gry zręcznościowe – Midway i Bally.
Automaty były produkowane w pierwszym budynku przedsiębiorstwa w Santa Barbara, gdzie mieściło się także biuro. Wraz z lawinowo narastającą ilością zamówień, szefowie przedsiębiorstwa byli zmuszeni przenosić warsztaty, a także zatrudniać coraz więcej ludzi, często prosto z ulicy.
Wielką klęską Atari było to, że przedsiębiorstwo nie zdołało opatentować Ponga i wkrótce na jego pomyśle zaczęły się bogacić dziesiątki innych przedsiębiorstw, które zapełniały bary w całych Stanach Zjednoczonych automatami do gier o identycznych zasadach.
Wkrótce Atari wypuściło na rynek gry poruszające nowe tematy: polowanie na rekiny (Maneater), wyścigi samochodowe (Trak10), rozbijanie ściany z klocków za pomocą piłki (Breakout – kolejny wielki sukces przedsiębiorstwa).
Na Boże Narodzenie 1975 przedsiębiorstwo wypuściło domową wersję Ponga. Pierwsza transza (150 tysięcy) kosztujących 100 dolarów gier podłączanych do telewizora rozeszła się błyskawicznie. Tym samym Atari przebiło wyniki konkurentów na rynku gier domowych: Magnavox i Coleco.
Gra doczekała się z biegiem czasu szeregu mutacji i wersji, wprowadzanych stopniowo przez producenta. Były to m.in. Super PONG (model C-140) – cztery gry dla 2 graczy, PONG Doubles for homes (C-160) – wersja dla 4 graczy, Super PONG Ten (C-180, 10 gier dla 2 graczy), Super PONG PRO-AM (C-200, gry z Super PONG-a w trybach PRO i AM), Super PONG PRO-AM TEN (C-202, 10 gier w trybach PRO i AM), Ultra PONG (C-402S, 16 gier dla 2 graczy), Ultra PONG Doubles (C-402D, 16 gier dla 4 graczy).
Wiele wersji było efektem działań konkurencji, która również wprowadzała na rynek nowe wersje produktów, często wyglądające tak samo jak wersja ATARI, ale pod innymi nazwami marketingowymi.
Pong był pierwszą grą wideo lub nawet pierwszą grą o tematyce pingpongowej (niektórzy twierdzą, że w ogóle nie była to komputerowa gra, gdyż zamiast mikroprocesorów wykorzystywała zwykłe obwody) Jednak uzależniała i zdobywała rynek od momentu pojawienia się w pubie w Kalifornii. Chyba więc każda gra od "Pac-mana" do "Tomb- Ridera" ma dług wobec elektronicznego tenisa.