Płyta kompaktowa została opracowana wspólnie przez koncerny Philips i Sony pod koniec lat 70., a jej premiera odbyła się w fabryce w Langenhagen 17 sierpnia 1982, która należała wówczas do Philipsa. W Europie premiera sklepowa odbyła się w styczniu 1983 r. Już na początku lat 70-tych Philips wynalazł płytę Laserdisc, która umożliwiła cyfrowy zapis obrazu z optycznym odczytem danych, co było w ówczesnych czasach przełomem w reprodukcji obrazu. Parę lat później konstruktorzy Philipsa wpadli na pomysł użycia tego samego rozwiązania do zapisu danych muzycznych
Dyski CD-ROM mogą przechowywać 74 lub 80 minut dźwięku wysokiej jakości (w zależności od rodzaju użytego dysku) lub do 650 MB (dysk 74-minutowy) lub 700 MB (dysk 80-minutowy) danych. Dane lub dźwięk są zapisywane na jednej stronie dysku wykonanego z tworzywa o średnicy 120 mm i grubości 1,2 mm.
Pierwszą płytą, która pojawiła się w wersji CD była "The Visitors" grupy ABBA - inne źródła podają, że "52nd Street" Billy Joela, natomiast pierwszym materiałem opublikowanym na nośniku CD w Polsce (w 1989 roku) była płyta "Spokojnie" zespołu Kult o symbolu Polton CDPL-001.
Początkowo koncern Sony postulował, by średnica płyty wynosiła 12-cali (czyli tyle samo co w przypadku płyty gramofonowej), lecz gdy okazało się, że na tak dużej płycie zmieściłoby się 12 godzin muzyki, postanowiono tę średnicę zmniejszyć. Do dziś żywa jest opowieść, że to austriacki dyrygent Herbert von Karajan przekonał wynalazców CD, by zwiększyli jej pojemność do 74 minut, aby można było na jednym krążku zmieścić całą IX symfonię Beethovena. Zaprzeczył temu później współwynalazca systemu, Kees Immink.
Każdy, kto miał przyjemność obcowania z urządzeniami Philipsa pierwszej serii wie, że są to odtwarzacze niby niewielkie, ale mimo to zbudowane bardzo solidnie, ciężkie – cd100, 101, 104 ważą ponad 5kg. Wszystkie elementy zamocowane są na stabilnej, masywnej odlewanej z aluminium platformie. Napęd cdm0/cdm1, była to jednostka z głowica laserową pracującą w polu magnetycznym. Pierwszy napęd był całkowicie wykonany z aluminium, wielokrotnie cięższy od współczesnych napędów – waga ok. 600 g. Według danych Philipsa napęd cdm0/1 jest niezniszczalny, chyba, że zostanie uszkodzony mechanicznie. Przetwornik TDA1540, to pierwszy 14-bitowy konsumencki przetwornik na świecie. TDA1540 jest układem monofonicznym – w Philipsie CD 100 użyto 2 szt.
Compact Disc był pierwszym cyfrowym urządzeniem, które masowo trafiło do prywatnych domów. Jednak płyta CD miała też swoje wady. Audiofile narzekali na zbyt suchy, cyfrowy dźwięk. Sam nośnik okazał mniej trwały niż na początku zakładano i płytę łatwo było zniszczyć zarysowując ją zbyt mocno. Płyty były też zbyt duże do urządzeń przenośnych. W rezultacie nigdy nie zastąpiły do końca przenośnych odtwarzaczy kasetowych, a obednie przegrały z odtwarzaczami mp3/mp4.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz