Commodore 64 Game System (często skracany do C64 GS) był konsolą do gier opartą na konstrukcji domowego komputera Commodore 64. Był wypuszczony na rynek w grudniu 1990 (oczywiście przed Świętami) jako konkurent na dynamicznie rozwijającym się rynku konsol domowych. Był dostępny wyłącznie w Europie i trudno nazwać go sukcesem handlowym.
Technicznie był to normalny C64 pozbawiony klawiatury i części interfejsów. płyta główna była taka sama jak w wersji C64 G (BN/E), nie wycięto tylko otworów w obudowie (sic!). W komplecie, w cenie 99,99 funtów (konsolę sprzedawano oficjalnie wyłącznie w Wielkiej Brytanii i Danii) nabywca otrzymywał dodatkowo kartridż zawierający 4 różnorodne gry (Fiendish Freddy, Flimbo's Quest, Klax, International Soccer) i pojedynczy dżojstik kiepskiej jakości. Gra International Soccer była przerobiona w stosunku do wersji klawiaturowej na użytek konsoli tak, by nie trzeba było korzystać z klawiszy funkcyjnych, a wyłącznie z dżojstika.
Commodore udało się wyprodukować około 80.000 egzemplarzy konsoli, z czego sprzedano tylko 25%. Część egzemplarzy została później zdemontowana i wyprodukowano z nich pełnowartościowe C-64, które sprzedawało się nadal dobrze mimo ośmiu lat na rynku.
Dla kolekcjonerów jest to obecnie wielki rarytas, bardzo trudny do zdobycia, szczególnie w pełnej, nienaruszonej wersji. W Polsce praktycznie niedostępny.
Kolejnym chybionym pomysłem Commodore opartym na C64 był MAX Machine z 1982 roku, który jednak był mocno okrojony pod względem możliwości do pierwowzoru, co prawie natychmiast wykluczyło go z rynku.
Prawdopodobnie po wymianie pamięci ROM konsola stawała się pełnowartościowym C64, włącznie z obsługą urządzeń zewnętrznych.
Dane techniczne:
Procesor: 8510 0,98 MHz
Koprocesor: VIC-II (video), SID (dźwięk)
Pamięć RAM: 64 KB
Pamięć ROM: 20 KB
Grafika: maks. 320 x 200, paleta do 16 kolorów
Dźwięk: 3 kanały po 6 oktaw, generator szumów
Porty I/O: 2 dżojstiki, kartridż, RGB wideo, klawiatura, TV
Cena po wprowadzeniu na rynek: 99,99 Funtów
Przyczyny porażki rynkowej:
Słaby dostęp do peryferiów i oprogramowania - mimo zgodności z C64, ze względu na brak klawiatury wiele gier działało błędnie.
Konkurencja ze strony C64, który użytkownicy traktowali jako konsolę.
Przestarzała technologia, 8-bitów to za mało by zdobyć rynek zdominowany przez 16-bitowce.
Brak cech wyróżniających - 100% zgodność funkcjonalna z C64
Nasycony rynek konsolowy - trudno przyćmić sukcesy Nintendo i Sega tak niedopracowanym produktem
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz